حباب‌های طعم‌دار؛ سفر بابل تی از خیابان‌های تایوان به هر گوشه جهان

چای حباب‌دار یا «چای حباب‌دار» ترکیبی از چای شیری و دانه‌های نشاسته‌ای چسبنده و جویدنی به نام تاپیوکا است که به قدری محبوب است که باعث شکایت طولانی مدت شده است.

_{منبع عکس: Nationalgeographic; نام عکاس: برنت هوفاکر}

چای حبابی یک نوشیدنی خنک با بافتی فوق العاده است که یکی از معروف ترین کالاهای فرهنگی تایوان است. حباب های معروف این نوشیدنی به دلیل گازدار بودن ایجاد نمی شود. بلکه توده ای از توپ های کوچک نشاسته ای، شیرین و جویدنی هستند که در ته لیوان قرار می گیرند و با نی های پهن مخصوص به همراه مایع نوشیدنی مکیده می شوند.

«چای بابل» که با نام «چای بابا» نیز شناخته می‌شود، در کانون جنجال‌ها در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است. این جنجال زمانی آغاز شد که سیمو لیو بازیگر از یک شرکت چای حباب دار انتقاد کرد که به منشأ تایوانی این نوشیدنی اشاره نکرده است.

_{عکس: Tornadough Alli; نام عکاس: نامعلوم}

اولین نسخه های این نوشیدنی در دهه 1980 از چایخانه های سنتی در تایوان ظاهر شد و امروزه هنوز هم دانه های چای در اکثر محله های جزیره دیده می شود. این مغازه ها عمدتا بیرون بر هستند و نوشیدنی ها را با سرعتی خیره کننده تهیه و سرو می کنند.

از آن زمان، “چای بابلی” در سراسر جهان گسترش یافته است. بنابراین، فروشگاه های منحصر به فرد این نوشیدنی در سراسر جهان، از برلین تا برزیل، ظاهر شده است. اکنون این مرواریدهای نشاسته ای (که به آن حباب یا بابا نیز می گویند) محدود به چای شیر نیست و به روش های مختلف و در انواع نوشیدنی ها و غذاها از لاته با طعم گل رز گرفته تا حتی تاپینگ پیتزا سرو می شود.

_{منبع عکس: بریتانیکا; نام عکاس: نامعلوم}

بافت یک عنصر مهم در غذاهای تایوانی است. شهرت بسیاری از غذاهای این جزیره فقط به خاطر طعم نیست، بلکه بیشتر به خاطر حسی است که در دهان ایجاد می کنند. در دسرها، تاپینگ های جویدنی مبتنی بر نشاسته سال ها بخشی از فرهنگ غذایی تایوانی بوده و معمولاً روی یخ یا با آب قند سرو می شوند.

_{منبع تصویر: ژنرال بعدی بوبا; نام عکاس: نامعلوم}

«چای حباب‌دار» یا چای حبابی به شکل کنونی آن تقریباً چهار دهه پیش ساخته شد. دو اتاق چای، چون شویی تانگ در شهر مرکزی تایچونگ و اتاق چای هانلین در شهر جنوبی تاینان، هر دو ادعا می کنند که این نوشیدنی در سال 1986 اختراع شده است.

آنجلا لیو، دختر موسس چایخانه چون شویی تانگ در این باره می گوید:

وقتی شروع به نوشیدن چای سرد کردیم، متوجه شدیم که می تواند بسیار متنوع باشد. بنابراین، پدرم فکر کرد، چه کار دیگری می توان کرد؟

داستان از این قرار است که پدر آنجلا، لیو هان چیه، از کارکنانش خواست تا با افزودنی ها و بافت های مختلف آزمایش کنند و یکی از آنها تصمیم گرفت توپ های نشاسته ای را به چای اضافه کند. این نوشیدنی اینگونه متولد شد.

_{منبع عکس: سیاره چای; نام عکاس: نامعلوم}

در شهر تاینان، بنیانگذار اتاق چای هانلین از غرفه های دسر بازار سنتی محلی الهام گرفت. جک هوانگ، مدیر عامل هانلین، داستان را به این شکل بیان می کند:

چندین روز فکر می کند که چگونه می تواند ارزش نوشیدنی خود را افزایش دهد. تا اینکه ناگهان متوجه گلوله های نشاسته ای در آب قند شد که یک مادربزرگ در حال فروش آن بود. با خودش فکر کرد چرا فقط با شکر سرو می شود؟ بنابراین، او این توپ های نشاسته ای را به چای اضافه کرد.

تایید قطعی هر یک از این داستان ها غیرممکن به نظر می رسد. اما ادعای مالکیت آنقدر جدی بود که این دو چایخانه درگیر دعوای حقوقی 10 ساله شدند. و سرانجام در سال 2019. دادگاه به این نتیجه رسید که از آنجایی که چای بابل یک محصول ثبت اختراع نیست، مهم نیست که چه کسی آن را اختراع کرده است.

_{منبع عکس: Medium; نام عکاس: نامعلوم}

در ساده ترین شکل ممکن، “بابا” یا مروارید از ترکیب نشاسته، شکر قهوه ای و آب درست می شود. مواد را به صورت گلوله های کوچک در می آورند و سپس در آب می جوشانند تا به بافتی نرم، ژله مانند، جویدنی و براق برسند.

_{منبع عکس: Nationalgeographic; نام عکاس: جفری بلکلر}

نشاسته تاپیوکا که از ریشه گیاه کاساوا به دست می آید، ماده اصلی ساخت گلوله های نشاسته ای است. زیرا به مرواریدها بافتی نرم، لطیف و انعطاف پذیر می دهد. با این حال، گاهی اوقات آن را با نشاسته سیب زمینی شیرین ترکیب می کنند تا بافت کمی سفت تر و منسجم تر حاصل شود. در واقع افزودن نشاسته سیب زمینی برای تراکم بیشتر و حفظ بهتر شکل گلوله ها است.

رنگ کاراملی تیره که مشخصه “بابا” است نیز به لطف شکر قهوه ای به دست می آید. از آنجایی که لوبیاهای تازه فقط یک تا دو روز ماندگاری دارند، بسیاری از تولیدکنندگان تجاری برای افزایش عمر مفید مواد افزودنی اضافه می کنند.

_{منبع عکس: فرهنگ چای جهان; نام عکاس: مطمئن نیستم}

بعد از آماده شدن لوبیا نوبت به انتخاب نوع نوشیدنی می رسد که با آن سرو می کنید. در نسخه های اولیه، چای بوبا با چای شیرین سرد ساخته شده از چای سیاه و کرم بدون لاکتوز تهیه می شد. اما با گذشت زمان، گزینه های متنوع تری از جمله چای سبز، اولانگ کوهستانی، چای یاسمن و تیگوانین (نوعی اولانگ با طعم قهوه) در دسترس قرار گرفت.

این نوشیدنی ها گاهی با نوشیدنی های میوه ای ترکیب یا جایگزین می شوند. همچنین، کرم قدیمی بدون لاکتوز تا حد زیادی جای خود را به شیر کامل یا گاهی اوقات غیر لبنیات داده است.

_{اعتبار عکس: epicurious, Modern Gastronomy Recipes7, Dad Cooks Dinner, Maine Spirits; نام عکاس: نامعلوم}